Goedkoop betekent niet altijd duurkoop. Sterker nog, bij een aantal producten is het prijsniveau irrelevant voor de kwaliteit die het artikel biedt. Smaak en merkvoorkeuren staan in veel gevallen nog op de eerste plaats. Vooral als het gaat om kleding, interieur, etenswaren en andere productgroepen waarbij persoonlijke smaak een belangrijke factor is. Maar kwaliteit kan in veel gevallen ook een belangrijk punt zijn. Omdat het product bijvoorbeeld veel handige details bevat, gemaakt is van dure materialen of verbonden is aan een duurzame manier van produceren.
En in een aantal gevallen betaal je inderdaad voor het merk en zijn torenhoge marketingbudget. Die zich dan weer terugverdienen door jouw aankoop. Maar dat kan je niets schelen. Het is een collector’s item, het staat al heel lang op jouw ‘wish-list’ of het heeft een emotionele waarde. Er zijn talloze redenen te verzinnen waarom je een absurd hoog bedrag voor bepaalde producten neer zou kunnen leggen, die ook alternatieven bieden van een paar tientjes. Wat dacht je van een tas? De prijzen kunnen uiteenlopen van €50,- tot €5.000,-, waarbij de kwaliteit grotendeels hetzelfde blijft, maar het een kwestie van smaak en merkvoorkeur (of wens) is die bepaalt welke aankoop je doet.
Hierbij mijn ‘dure’ aankopen die ook heel veel andere, goedkopere alternatieven hebben. Feit is dus wel dat ik er veel Euro’s voor heb neergelegd, maar dat deze centjes het allemaal waard zijn:
Inhoud
Ga-ma stijltang
Ik heb jarenlang veel plezier gehad van mijn Chi stijltang. Ook niet de goedkoopste. Ik heb er destijds namelijk €150,- voor neergelegd, maar hij was elke cent waard. Ik heb hem in totaal tien jaar mogen gebruiken en hij heeft mijn periode in het warme en vochtige Mexico zelfs overleefd. Mijn haar is er niet slechter van geworden en toch gebruikte ik hem dagelijks om mijn haar enigszins goed voor de dag te laten komen.5 jaar geleden begaf het snoer van mijn trouwe stijltang het en ik greep direct naar mijn goedkoper variant van Braun. 100 Euro goedkoper, maar zeker niet de kwaliteit van de Chi. Ik heb de Braun een maand gebruikt, tot groot verdriet van mijn haar. Ik verdiepte me in de nieuwe lichting stijltangen en kwam deze keer uit op het merk Ga-Ma met de CP1 versie stijltang. Voorzien van de nieuwste en veiligste technologieën (zoals een veiligheidsstop als je hem per ongeluk aan laat staan) en lief voor mijn haar. Ook fijn: de snelheid waarmee de tang warm wordt. Weer een investering: (€120) maar ook hiervoor goldt en geldt nog steeds: iedere cent dubbel en dwars waard.
Make-up producten
Concealer is heel erg gericht op persoon, huidskleur en is daarnaast huidtype afhankelijk. Ik weet nog dat ik er eentje kocht van L’oreal, maar zowel de structuur als de kleur deden mij op een vermoeide panda lijken. Een paar dagen later kwam een willekeurige mevrouw in de supermarkt naar me toe en zei: “ben je op vakantie geweest? Ik zie de afdruk van je zonnebril staan! ” Haar vermoedens werden door mij bevestigd, maar ik wist zelf wel beter. Ik was helemaal niet op vakantie geweest. De concealer had een compleet andere teint gekregen. Na een zoektocht en een adviesgesprek kwam ik op de concealer van Helena Rubinstein uit. Inmiddels al 7 jaar geleden, maar nog steeds onderdeel van mijn dagelijkse make-up routine. Voor een tube van 15 ml betaal je zo’n €35,-, maar ik probeer hem ieder jaar met korting te kopen. En dan valt het dus allemaal nog wel mee.
Wat betreft blusher, ook een veelgebruikt make-up product, blijf ik verknocht aan mijn Chanel blusher stick. Ideaal. Je trekt een streep over je wang en wrijft hem vervolgens uit waardoor er een gezonde, roze gloed verschijnt. De stick heeft me €45,- gekost, maar ik gebruik hem inmiddels al bijna 2 jaar, een paar keer per week.
Gucci laarsjes
Het is 2012. Alex en ik wonen beiden nog thuis, werken fulltime en kunnen maandelijks een heel fortuin sparen om later te gebruiken voor ons eigen huis. Daarnaast genieten we flink van het leven. ‘Geld moet rollen’ is een motto wat destijds en we gaan dan ook regelmatig uit eten en gaan weekendjes weg. Tijdens ons tripje naar Munchen besluit Alex de Gucci sneakers te kopen die hij al jarenlang wilt. En eindelijk kan betalen. Ik laat mijn oog vallen op een stel regenlaarsjes. Ze zien er simpel, maar ook zo stijlvol uit. Voorzien van de bekende rood/groene band aan de schacht van de laars en kleine Gucci logo’s op de zool. “Over twee jaar koop je dit niet meer hoor” zegt Alex en trekt me over de streep. Ik ben verkocht. Ik koop waarschijnlijk maar één keer in mijn leven Gucci laarzen, dus laat ik het nu maar gewoon doen. Ze hebben me €350,-, gekost en het is inmiddels 6 jaar geleden, maar ik draag ze nog ieder jaar met heel veel plezier. En trots 😉
Macbook Pro
De eerste laptop die ik kocht, was een Dell (€599,-). Ik zat in mijn tweede jaar van mijn HBO opleiding Modemanagement en een laptop begon steeds meer een must te worden. Ter verduidelijking: Ik kocht deze laptop in 2007 en deze woog zo’n 2,5 kilo . Toen we nog grotendeels op vaste computers werkten in het computerlokaal en onze gsm’s voorzien waren van een kleurendisplay in een zo klein mogelijk formaat. S’avonds MSN’de ik me suf en ik had zelfs een Hyves account waar we elkaar eindeloos veel krabbels stuurden. Anyway, deze laptop heeft het volgehouden tot eind 2010. Daarna kocht ik een Acer laptop voor €399,-. Een prima en toegankelijke prijs voor een laptop die je alleen maar gebruikt om te internetten en om uitzending gemist te kijken. In 2015 duurde het gemiddeld tien minuten voordat deze Acer laptop was opgestart en ik was inmiddels wat serieuzer met het bloggen en Netflix kijken ;-). Toe aan een nieuwe laptop dus.
Ik had wel gehoord dat een Macbook ontzettend lang meegaat en zo fijn werkt, maar ik kon het me (als jarenlange Windows gebruiker) gewoon niet voorstellen. De complete interface is anders en daarnaast staat alles voor een Windows gebruiker op een niet logische plek. Alex had al een tijdje een Macbook en toen ik deze wat beter probeerde te leren kennen, ging ik overstag. Het is inderdaad een heel fijn ding. Ik besloot er flink in te investeren. Ik kocht een Macbook Pro vanwege mijn Photoshop gebruik en wilde graag wat meer opslag dan een air. De aankoop is inderdaad geen kattenpis. Ik legde er €1.300,- voor neer en ben een half jaar erna gaan starten met de afschrijving van €10,- per maand. Ik vind het zo’n fijne laptop, dat ik graag weer een nieuwe koop als dat nodig is. Inmiddels zijn we bijna 4 jaar verder en hij is nog net zo snel als de dag na aankoop. Ook heb ik inmiddels al ruim €400,- bij elkaar gespaard voor de volgende, waardoor die aankoop net iets minder pijn doet 😉 Wanneer dat zal zijn? Ik verwacht niet snel. Maar ik denk binnen nu en vier jaar.
Een tweede auto
Voor heel veel mensen een luxe die zij zich niet kunnen/ of willen veroorloven. Wij hadden ook absoluut niet willen investeren in een tweede auto als dit niet nodig was geweest. Feit blijft wel dat Alex te ver van huis werkt om te kunnen fietsen en op tijden begint/eindigt waarop er nog geen openbaar vervoer beschikbaar is. Daarnaast is hij doordeweeks vaak twee dagen achter elkaar weg, waardoor ik dan zonder auto zou komen te zitten. Mijn werk is in principe met het openbaar vervoer te bereiken, maar ik ben dan drie keer langer onderweg. Dit is nog zonder de extra reistijd die ik afleg met de fiets om Mats vijf kilometer verderop weg te brengen. Lang verhaal kort: een tweede auto was een hele verademing en konden wij ons financieel (na een goed berekening) veroorloven. Ik schreef eerder een blog over de aanschaf van een tweede auto, maar het komt er op neer dat wij hebben gekozen voor een kleine auto met lage brandstof/verzekeringskosten en wegenbelasting. Een goede koop, maar wel een flinke investering die zijn geld dubbel en dwars waard is. Ik had niet willen weten hoe laat ik s’avonds anders thuis zou zijn geweest;-)
Wat zeggen jullie?
Natuurlijk stelde ik mijn Instagram volgers ook de vraag:
“Wat zijn jullie favoriete producten die zijn absurd hoge prijs meer dan waard waren”?
Antwoorden:
“Mijn Chanel tas!”
“Mijn twee Gucci riemen, ik draag er iedere dag wel één :-)”
“Levi’s jeans, de auto en een jas”
“Louis Vuitton tas, LV laarzen en Yves Saint Laurent tas”
“Jura koffiemachine”
“Mijn schilderijen van Lambert, €3.000 per stuk. Kunst is een investering ;-)”
“Al mijn Apple producten (Macbook, iPhone, iPad”
“Mijn Dr. Martens”
“Puckababy slaapzak”
“Mijn Dyson snoerloze stofzuiger”
“Alles van Puckababy. Belachelijk duur, maar je hoeft maar 1 slaapzak aan te schaffen”
“Shabbies laarzen”
Ik ben zo enorm blij dat ik veel geld heb uitgegeven aan mijn beugel. Ik ging voor de iets duurdere, maar veel minder opvallende variant. Niemand ziet dat ik een beugel draag én mijn tanden zijn met 5 maanden recht gezet. Als ik het opnieuw zou doen, zou ik het zo weer doen!
Snap ik heel goed! Ook een mooi voorbeeld van een dure, maar levenslange investering.