Dilemma: Geld als cadeau bij een huwelijk

In ‘ Geld-dilemma’s’ behandel ik de typische voorbeelden van moeilijke vraagstukken met geld die vrijwel iedereen een keer tegenkomt. Is het normaal dat een man de rekening betaald tijdens een date? Wat is het gemiddelde bedrag dat je je kind aan zakgeld geeft? Oftewel; Hoe hoort het nou eigenlijk? Deze keer behandel ik een veelgehoord dilemma: kan je geld vragen als huwelijks cadeau? En welk bedrag geef je dan aan het gelukkige paar?

Je ziet het steeds vaker op een huwelijks-invitatie: Een afgebeelde envelop als cadeau-tip. Een bruiloft is al duur genoeg en op deze manier betaal je, als gast zijnde, een beetje aan deze bijzondere dag mee. Is dat erg? Niet persé. Geld kan erg gewenst zijn na deze onwijs dure gebeurtenis. Wellicht wil het bruidspaar er de huwelijksreis mee financieren, of zijn ze van plan een bijzonder kunstwerk aan te schaffen. Hoe dan ook, er is heel wat veranderd in de afgelopen jaren wat betreft ‘huwelijk-etiquette’. Hoe heurt het eigenlijk?

Uitnodigingen met poëtische hoogstandjes als – ‘dames en heren, het liefst geen gestunt. Betaalt u dit bruidspaar met een klinkende munt’-  zijn etiquettaire misdaden!

Als ik het ‘blauwe boekje’ raadpleeg (stijlgids voor etiquette) dan staat daar het volgende vermeld:

Een huwelijk begint met een verloving, welke doorgaans 1 jaar in beslag neemt. Uiteraard volgt hierna het huwelijk. Vroeger betaalde de vader van het bruid het huwelijksfeest, nu betalen vaak de gasten. Uitnodigingen met poëtische hoogstandjes als – ‘dames en heren, het liefst geen gestunt. Betaalt u dit bruidspaar met een klinkende munt’-  zijn etiquettaire misdaden! Dat het bruidspaar zich de bruiloft niet kan permitteren is tot daar aan toe. Maar om de kosten op de gasten te verhalen is affreus. Het deponeren van een huwelijkslijst bij een groot warenhuis komt eigenlijk op hetzelfde neer. Huwelijkscadeaus dienen eigenlijk van tevoren worden afgeleverd bij het ouderlijk huis van de bruid.

Als we de etiquette moeten naleven, dan is het gros van de hedendaagse huwelijken een etiquettaire misdaad! Echter, tegenwoordig neemt de vader van de bruid de kosten niet meer op zich. Je mag al blij zijn als de jurk of de huwelijksreis voor een deel gesponsord wordt. We nemen het ze niet kwalijk, de kosten liegen er ook niet om. Tel daarbij op dat trouwen tegenwoordig niet persé noodzakelijk is en de hele etiquette is eigenlijk wel te verwaarlozen. En zeg nou zelf; een financiële meevaller of cadeau’s waar je echt wat aan hebt is alleen maar fijn! Niemand zit te wachten op 30 peper & zoutstellen, afgrijselijke kunstwerken of te lelijke vazen.

Kledingvoorschriften

In onze Westerse wereld is het gebruikelijk om in het (ivoor)wit te trouwen. Chinese bruiden trouwen echter in het rood. Welke kleur dan ook; draag als gast zijnde nooit dezelfde kleur. Vrouwen worden dus geacht zich NIET in een witte jurk te presenteren, tenzij dit is afgesproken (bruidsmeisjes). De bruidegom draagt doorgaans een wit shirt, bij voorkeur onder een jacquet.

Hoeveel geef je?

Weer terug naar de envelop. Het gewenste cadeau is duidelijk. Nu blijft de hamvraag: hoeveel geef je het bruidspaar? Dat is voornamelijk afhankelijk van het feit hoeveel jij voor ze over hebt. Als je bijvoorbeeld bent uitgenodigd als daggast, dan geef je meer dan wanneer je enkel bij de receptie aanwezig bent. Ook hangt de relatie die je met het bruidspaar hebt van de hoogte af. En als laatste telt de financiële situatie uiteraard ook nog mee. Niet van het bruidspaar, maar van jezelf. Leef je van een bijstandsuitkering? Dan heeft € 20,- voor jou net zoveel waarde als € 100,- voor tweeverdieners. Geef dus vooral niet meer dan je kan missen. Het bruidspaar zou dat als geen ander moeten begrijpen.

Hieronder een handig schema met bedragen die doorgaans gehanteerd worden, afhankelijk van je relatie.