Meisje in de trein: het boek vs. de film

In 1 van mijn vorige blogposts in samenwerking met Storytel vertelde ik over het boek wat ik op dat moment aan het lezen was. Het meisje in de trein. Een ruim 9 uur durend luisterboek, waarbij ik elk vrij moment aanpakte om in het boek verder te gaan. Vrijwel direct nadat ik het boek had ‘uitgeluisterd’, heb ik de film bekeken. De verbeelding staat me dan immers vers in het geheugen. En je weet wat ze zeggen: het boek is altijd beter dan de film. Is dat in dit geval ook zo? Ik vertel je mijn mening. Let op: Bevat wel een aantal spoilers! Daarnaast kunnen jullie via mij wederom 1 maand gratis boeken luisteren voor €0,99!

---

Onheilspellend en spannend. 2 woorden die zeker van toepassing zijn op het boek. Als je hem op Storytel luistert wordt deze voorgelezen door Inge Ipenburg. Een vrij prettige stem moet ik zeggen, al is het wel even wennen in het begin. Maar ik denk dat dat vooral komt doordat ik moest wennen aan een andere stem dan die van mijzelf. In mijn hoofd. Boeken lees je namelijk altijd aan jezelf voor, maar dat besef je je eigenlijk alleen als je de stem van een ander hoort.

Afijn. Een kleine samenvatting van het boek:

Het verhaal bevat verschillende verhaallijnen, maar die van Rachel staat centraal. Rachel zit iedere dag in de trein en droomt weg bij het huis aan het spoor die ze iedere dag passeert. Daar wonen Jess en Jason. Zij heeft hen die namen gegeven, want zij kent het stel niet in het echt. Toch is ze bekend met de buurt. Ze heeft vroeger namelijk een aantal huizen verderop gewoond. Voordat haar leven 1 grote mislukking werd en voordat ze aan de drank raakte. Destijds was zij nog gelukkig met Tom, totdat hun huwelijk onder spanning kwam te staan doordat Rachel onvruchtbaar is. Tom ging vervolgens vreemd met Anna, waarna hij met haar trouwde en ze samen een kind kregen.

Wanneer Rachel voor de zoveelste keer het huis van Jess & Jason passeert is er iets vreemds aan de hand. Ze is er van ondersteboven en de volgende dag blijkt Jess ook nog eens vermist te zijn. Rachel kan zich niets meer herinneren van de avond waarop Jess – die Megan blijkt te heten- vermist is geraakt. Wat heeft ze gedaan? En waar was ze? En wat doet die enorme wond op haar hoofd? Ze besluit het uit te zoeken en raakt verstrikt in (jawel) een web van leugens en nog meer leugens.

Het boekt luistert fijn, doordat er telkens iemand anders wordt besproken. Rachel staat natuurlijk centraal, maar soms blikken we terug naar het leven van Megan en Anna en komen we erachter hoe hun leven in elkaar steekt en waarom zij bepaalde dingen hebben gedaan. Ik vroeg me af hoe de regisseur dit in de film moest laten zien, maar hij heeft het precies zoals in het boek wordt beschreven aangehouden. Wanneer we meekeken met Anna, stond er kort  ‘Anna’  in beeld en hetzelfde gold voor Rachel en Megan. Zo blijft de verhaallijn in ieder geval duidelijk.

Verschillen tussen het boek en de film:

Notitieboekje erbij en schrijven maar! Dat was mijn gedachte tijdens de film, want met het boek nog vers in mijn geheugen heb ik aardig wat verschillen weten op te merken. Dit waren ze:

• Rachel wordt in het boek omschreven als een onverzorgde vrouw met overgewicht en een alcoholprobleem. In de film spreekt deze omschrijving de realiteit flink tegen. Ze is wel aan de drank, maar Rachel is vooral knap en slank.
• De film gaat ontzettend snel. Op een gegeven moment dacht ik; hé, ziet Rachel nu al de onbekende man bij Megan op het balkon? Maar dat is logisch. Het boek neemt dagen in beslag, de film enkele uren.
• Kamal, de psycholoog van Megan, is in het boek een Indiër. Maar in de film lijkt hij meer op een Engelsman. Met een Indische naam. Obviously.
• Rachel gaat in de film opeens naar een AA bijeenkomst. Niet in het boek voorgekomen. Of heb ik dat gemist??
• Voordat het gedoe met Tom begint, wordt Rachel eerst nog opgesloten bij Scott. Maar in de film gaat dat net iets anders en wacht hij haar bij Cathy thuis op.
• Het stukje waar Megan haar baby in bad loslaat is subtiel in beeld gebracht en laat geen baby zien. Gelukkig. Om het te horen vond ik het al vreselijk, laat staan zien. Maar het valt dus reuze mee.

Eindconclusie boek vs. film:

Ik vind dat de regisseur een heel goed karwei heeft geleverd met het produceren van deze film én daarnaast ook nog eens rekening heeft gehouden met het boek. Je hebt altijd een bepaalde verbeelding bij het lezen van een boek en ik vind dat de producent – in ieder geval mijn – verbeelding waar heeft gemaakt. Wel is het zo dat de film een supersnelle variant van het boek is. Op een gegeven moment dacht ik: ‘huh, raakt Megan nu al vermist?’

Daarnaast vraag ik me af of ik de film wel spannend had gevonden zonder het lezen van het boek. In het begin kan de film best onduidelijk zijn, omdat je niet constant Rachel haar gedachtes ‘leest’. Je vraagt je misschien af of ze ‘Jess & Jason’ ergens van kent en of ze nu een baan heeft of niet.

En wie is toch elke keer die man die haar aankijkt in de trein? (dat is dus de man met de rode haren).

Heb je het boek gelezen? Dan zou ik zeker de film kijken en ik ben enorm benieuwd of jouw mening bij die van mij aansluit.

Ik heb het boek met een snelheid van 1,25 geluisterd via Storytel en had hem binnen 1,5 week uit. (+/- 9 uur)

Wil je dit boek ook luisteren? Ervaar Storytel nu 1 maand voor maar €0,99. Meld je hier aan. Bevalt het je niet? Je kan ieder moment weer opzeggen.

Bevalt het wel? Dan betaal je, na deze proefperiode, €9,99 per maand.