Dilemma: Wie betaalt tijdens een romantisch diner?

In ‘ Geld-dilemma’s’ behandel ik de typische voorbeelden van moeilijke vraagstukken met geld die vrijwel iedereen een keer tegenkomt. Is het normaal dat een man de rekening betaald tijdens een date? Wat is het gemiddelde bedrag dat je je kind aan zakgeld geeft? Oftewel; Hoe hoort het nou eigenlijk? 

---

 

Deze week een vraag die bij velen opspeelt tijdens het begin van de relatie. Hoe hoort het nu eigenlijk in het ‘date-landschap’? Wanneer betaalt de man en moet je – als vrouw zijnde – hier vanuit gaan?

Zoiets neemt geleidelijk zijn eigen weg in de meeste relaties, daar ben ik heilig van overtuigd. Toch vraag ik me af hoe het nu eigenlijk ‘hoort’. Ik vind namelijk dat je als vrouw zijnde niet kan verwachten dat je date wekenlang jullie uitje betaald. Maar mag je überhaupt wel verwachten dat hij de eerste dates betaald?

 

Ik kan me voorstellen dat hierdoor flink wat meningsverschillen over kunnen ontstaan. Er zijn vrouwen die graag de helft van de rekening betalen omdat ze zich hier prettiger en wellicht zelfstandiger bij voelen. Aan de andere kant kunnen de gold-diggers in de dop ook van zich laten spreken door te verwachten dat de man te allen tijde betaalt, ook al is de relatie inmiddels 3 jaar oud.

 

Mijn vriend heeft mij bijvoorbeeld 5 jaar geleden mee uit eten gevraagd, waardoor die uitnodiging voor mij impliceert dat hij gaat betalen. Toch zijn enkele daaropvolgende dates ook door hem betaald. Al vrij snel bloeide er een relatie op en hebben wij op een gegeven moment om de beurt het etentje/drankje/uitje betaald. Er is nooit discussie over geweest en ik heb er nooit bij stil gestaan.

 

Ik ben te rade gegaan bij Beatrijs, een online advies-vraagbaak, vol met etiquette handleidingen.

Over bovenstaand onderwerp zegt ze het volgende:

Bij een beginnende relatie is het niet ongebruikelijk als de man wat meer betaalt dan de vrouw. Hij neemt haar mee uit, hij maakt haar het hof, hij laat zijn financiële spierballen rollen en probeert indruk op haar te maken, zoals een pauw zijn gekleurde staart spreidt. Maar dat rollenspel duurt niet lang. Als er eenmaal een relatie is (en dat kan al heel snel het geval zijn), is het afgelopen met het eenzijdige betalen. Dan betaalt de vrouw ook eens de bioscoop of de pizza en al snel worden de kosten van de uitjes en het eten gewoon eerlijk gedeeld. Tenslotte gebeurt dat ook, wanneer mensen met niet-romantische vrienden of vriendinnen activiteiten ondernemen.

Als de vrouw vindt dat een man altijd moet betalen, wanneer zij samen uit eten gaan, naar de film of naar een café, dan is dit is een bespottelijke eis. De gedachte dat een man uit hoofde van zijn sekse alle kosten moet dragen stamt uit lang vervlogen tijden en het is goed te begrijpen dat het op die manier erg duurt wordt om een relatie te behouden.