Ik ben zwanger! Update #4

Inmiddels zijn er alweer 5 weken verstreken sinds de vorige zwangerschapsupdate. Tijdens het schrijven van dit artikel heb ik een gezellig, bewegend mensje in mijn buik en moet ik mijn onderarmen langs mijn buik leggen om, liggend op de bank, iets te kunnen typen. Jawel, alles groeit gestaag door. Het verlof komt in zicht (over 5 weken) en de baby-uitzetlijst moet nu toch wel echt compleet worden gemaakt. Tijd voor een nieuwe zwangerschapsupdate!

---

Week 27 – 29:

anaf nu lijkt de tijd alleen maar sneller te gaan. En ik heb het idee dat dit zo zal blijven totdat we bejaard zijn. De blaadjes vallen van de bomen en de natuur bereid zich voor op het winterseizoen. Wanneer de vogels weer beginnen te fluiten en de bomen groen kleuren, is onze mini net geboren. Deze geluiden zullen dan misschien wel een eerste kennismaking met de buitenlucht zijn.

Het hardlopen gaat nog steeds prima, al kleed ik me wel wat warmer. Mijn tempo ligt ook lager, dus het is nu vooral genieten van de buitenlucht geblazen! In week 28 hebben we de eerste vorst nachten te pakken, koud! Die muts en handschoenen kunnen weer uit het stof gehaald worden.

Deze week besef ik me dat het nog 8 weken zal duren voordat ik weer een nieuwe echo krijg. Omdat ik eigenlijk niet zo lang wil wachten en ook heel graag wil weten of alles goed gaat met onze mini, vraag ik een pret-echo aan. Dit zijn echo’s die enkel bedoeld zijn om je kindje te bewonderen en vinden meestal plaats bij een speciaal echo-bureau. Hier betaal je dus zo’n €30,- extra voor, afhankelijk van de duur. En dat geld blijkt het even later dubbel en dwars waard te zijn. Onze mini ligt mooi met zijn hoofdje naar beneden waardoor we een haarscherp beeld hebben. Hij besluit ook nog even te gapen tijdens het opnemen van een filmpje. TE SCHATTIG. Uiteindelijk gaan we met een gerust gevoel naar huis. Natuurlijk voel ik de baby iedere dag bewegen, maar toch besef ik me iedere dag weer hoe bijzonder en kwetsbaar dit kleine wezentje is.

Gegroeid uit niets meer dan 2 kleine cellen en inmiddels ontwikkeld tot een baby van bijna 30 cm. Met alles erop en eraan, klaar om over 2,5, maand ter wereld te komen. En al die tijd heeft mijn lichaam daar de zorg over gedragen.

 

Week 30 – 32:

 at het allemaal niet zo vlekkeloos gaat, merk ik in week 30 wanneer een familielid bevalt van een prachtig zoontje en de opstart erg moeizaam gaat.

Ik ga niet in details treden, maar dit komt keihard binnen. Opeens heeft het allemaal niet zo’n ‘rozengeur en maneschijn’ filter meer en probeer ik vanuit de grond van mijn hart te wensen dat dit kereltje een zorgeloze, gezonde toekomst tegemoet gaat.

Later die week merk ik dat slapen wat lastiger gaat. Wanneer ik op mijn linkerzij lig, dan heb ik nergens last van. Maar dit is niet mijn slaapkant.. Ik moet mezelf dus een hele nieuwe manier van slapen aanleren, met het manoeuvreren van een voedingskussen tussen mijn benen. Een nieuw slaapritueel!

 

Ik loop in week 30 mijn allerlaatste rondje. Tijdens een prachtige, zonnige zondag. Het had zo moeten zijn. Mijn voeten vertonen verschillende blessures en ik merk dat ik niet relaxt loop. Overstappen naar wandelen dan maar! Inmiddels is de box ook binnen, deze mag ik lenen van een vriendin. Ontzettend fijn, aangezien alle babyspullen bij elkaar een vermogen kosten. Hoeveel precies, dat licht ik uiteraard snel toe in een speciaal artikel.

 

Mijn schoonouders gaan een weekendje weg en vragen welke kleertjes onze mini nog nodig heeft. In principe hebben we het meeste wat betreft kleding al in huis, maar als je een kind van mij bent dan mag je rekenen op een redelijk grote garderobe. ‘ A girl can never have enough clothes’ . Nou, ons zoontje dus ook niet. Gelukkig weet mijn schoonmoeder dat en komt terug met een enorme lading boxpakjes, rompertjes, slaapzakjes en pyjama’s. Heel fijn!

 n toen sloeg de verkoudheid toe. Niet zo’n klein beetje ook.. Snotteren, hoofdpijn, spierpijn en alle andere symptomen van een griep komen op mij af. Een temperatuursverhoging die meer is dan 38,5, is niet helemaal relaxt voor je baby (ook niet voor jezelf overigens) dus elk uur houd ik mijn temperatuur bij en ik blijf 2 dagen in bed. Gelukkig zet de koorts niet door en krijg ik beetje bij beetje mijn energie terug. Niet kunnen slapen door een verkoudheid én zwangerschap resulteerde dus ook in 2 slapeloze nachten. Gelukkig heb ik inmiddels mijn slaapritueel onder de knie 🙂

In week 32 is het  tijd voor de 3-wekelijkse check-up bij de verloskundige. Deze keer gaan we het bevalplan bespreken. Ik heb kort en bondig genoteerd hoe ik denk over bijvoorbeeld een keizersnede, welke vorm van pijnbestrijding ik eventueel wens en wie er bij de bevalling aanwezig mogen zijn. Ik ben van plan om in het ziekenhuis te bevallen, dus ook daar kan ik mijn bevalplan op aanpassen. Ik heb werkelijkwaar geen idee wat ik kan verwachten en probeer me dus in te lezen via andere voorbeelden die ik op internet vind. Gelukkig is mijn nichtje ook verloskundige, dus bij haar kan ik terecht met brandende vragen.

Tijdens de check-up wordt mijn bloeddruk opgemeten en gaat de verloskundige naar het hartje luisteren. Daarnaast meet ze de baby op aan de hand van mijn buikomvang. Ze komt erachter dat onze mini een kleine groei achterstand heeft en besluit over 2 weken een extra meting te doen. Dan weten we zeker hoe het ervoor staat en of er maatregelen genomen moeten worden. Tot de volgende zwangerschapsupdate!

---