In de rubriek ‘ het salaris van…’ zijn lezers openhartig en eerlijk over hun salaris. In een eerdere blog heb ik het al eens gehad over het praten over je salaris en het taboe rondom dit onderwerp. In dit artikel ga ik wat dieper in op het salaris van de persoon. Is hij/zij er tevreden mee? Staat het salaris in verhouding met diens opleiding en wat zou diegene voor werk doen als geld geen rol speelt? Vandaag vertelt Sharon over haar bijzondere (en jaloersmakende) werk. Ze is namelijk werkzaam als jurist voor haar eigen bedrijf op allerlei plekken naar keuze. Een echt ‘digital nomad’ bestaan dus! Hoeveel verdient zij per maand, hoe ziet een gemiddelde werkdag er voor haar uit en.. welke stappen heeft zij ondernomen om als digital nomad haar werk te kunnen doen?
Even voorstellen:
Ik ben Sharon (1990), sinds afgelopen zomer weer single en sindsdien dan ook Digital Nomad “by accident”. Nu iets meer dan een jaar ondernemer. Ik werk zo’n 4 tot 5 uur per dag (7 dagen per week) onder de naam Lady Lawyer als jurist voor met name startende ondernemers.
Inhoud
Als ondernemer verschilt dit uiteraard maandelijks. Ik keer mezelf geen vast salaris uit, maar aangezien de omzet uit mijn onderneming mijn enige inkomsten zijn, is dat zeg maar ook mijn betaalrekening en maak ik geld over naar mijn privérekening wanneer dat nodig is. Ik heb geen vaste lasten omdat ik geen huis heb, maar ben uiteraard wel elke maand geld kwijt aan reizen, hotels, zakelijke kosten en andere rekeningen. Dit is echter elke maand een ander bedrag waardoor ik mezelf ook geen vast bedrag uit hoef te keren. Gemiddeld heb ik een omzet van zo’n €5.000 – €6.000,- bruto per maand en zakelijke kosten rond de €1.000,- per maand. Als ik dus een bedrag zou moeten noemen aan salaris zou dat op zo’n €2.500,- netto uit komen.
Officieel sinds 1 januari 2018. Ik was altijd gelukkig in loondienst tot ik in 2016 met mijn toenmalige vriend naar China verhuisde (voor een baan die hij daar aangeboden had gekregen). Toen we terug kwamen uit China kon ik direct terug in loondienst bij mijn oude werkgever en dat leek dan ook ideaal. In de 1.5 jaar China was ik echter ontzettend gegroeid, en stond het bedrijf stil. Snel clashte dat dan ook en kwam ik thuis te zitten. Na 2 weken netflixen besloot ik met Lady Lawyer te beginnen en achteraf gezien was dat de beste keuze ooit. Ook “by accident” dus, maar ik zou niet anders meer willen.
Het is hier 5 uur eerder, dus zodra ik wakker word is de werkdag in Nederland al een tijdje bezig en ga ik aan mijn mailbox werken (ik ben nog steeds heel erg van de “mensen mogen niet te lang op een antwoord van me wachten”). Na de mail ga ik rustig ontbijten en even van het eiland genieten. Ondertussen dat ik buiten de deur lunch of op het strand zit, werk ik aan andere “aan het bedrijf” taken zoals cursussen, administratie, marketing etc en doe ik een laatste ronde mailbox voor Nederland gaat slapen. Daarna ga ik nog even genieten en als het voor mij avond is en NL slaapt kan ik dus ongestoord (geen mails!) aan documenten werken.
Hiervoor heb ik als jurist in loondienst gewerkt. Ik ontving daar een iets lager salaris (€3.000,- bruto, helemaal niet zo rooskleurig als iedereen van deze wereld denkt, al was het wel + auto van de zaak), en dan voor 40 uur per week op vaste tijden.
Rechtsgeleerdheid (de officiele naam voor rechten). Officieel duurt de opleiding 4 jaar. Ik heb er (helaas alleen door de scriptie) iets langer dan 4.5 jaar over gedaan. Maar nu dan ook wel een bachelor en master op zak.
Ja en nee. Ik werk uiteraard als jurist, dus natuurlijk is mijn opleiding rechtsgeleerdheid de basis daarvan en kan ik me niet voorstellen dat er juristen werkzaam zijn zonder dit diploma. ‘That being said’, denk ik dat ondernemer zijn bij geen enkele studie aansluit. Ondernemen gaat natuurlijk zoveel verder dan enkel de wet naleven en contracten opstellen; dat leer je niet tijdens een rechtenstudie. Maar zonder clever uit de hoek te willen komen: ja ik voer mijn passie uit! Tijdens mijn studie had ik nooit het idee om dat in ondernemerschap te gaan doen, maar ik voer wel de werkzaamheden uit waar ik gelukkig van word en voor heb gestudeerd.
Ik vraag (zeker in vergelijking met mijn ‘concurrenten’) niet de hoofdprijs voor mijn diensten. Dat doe ik met opzet omdat ik heel graag toegankelijk wil zijn en iedereen juist wil laten inzien hoe belangrijk de juridische kant van je onderneming is. Het heeft weinig zin om bewustzijn te creëren als daar vervolgens wegens de prijsgrens geen actie op kan worden ondernomen. Staat het salaris in verhouding met de kosten? Waarschijnlijk niet, maar aan de andere kant kan ik als ondernemer mijn eigen salaris (of in ieder geval tarieven) bepalen. Ik kan met dit salaris (tot nu toe) mijn lievelingsleven leven, dat vind ik belangrijker.
Heel plat gezegd: “Doen wat ik wil doen wanneer ik dat wil, zonder teveel bij de uitgaven stil te staan. Dat betekent overigens totaal niet dat ik nu ineens geld over de balk gooi. Maar wel dat ik elke maand vanuit een andere zonnige bestemming kan werken. En daar geef je niet eens zo heel veel meer geld aan uit (de kosten die ik kwijt ben aan een hotel zou ik ook kwijt zijn aan huur in Nederland). Maar goed; in loondienst zou je natuurlijk niet zomaar weg kunnen en vooruit; de vliegreisjes elke keer tellen ook door.
Maar onder dat lievelingsleven versta ik bijvoorbeeld ook het volgende: Het is niet zo dat ik nu elke dag als ik in NL ben uiteten ga, maar wel dat als ik de ene week zou worden gevraagd of ik ergens mee ga eten en de week ervoor ook al ben geweest, dan zou ik “vroeger” iets hebben gezegd als “Nah ik ben al geweest” of “Ik moet even tot het eind van de maand wachten tot ik mijn nieuwe salaris krijg”. En nu doe ik dat wel gewoon.
Een groot deel niet meer per se, wel sowieso een deel. En op het begin zou ik volmondig JA hebben geantwoord. Op het begin van mijn onderneming kwamen mensen juist op mij af door mijn lagere tarieven. Ik was een starter voor starters. Nu merk ik vooral dat klanten bij mij komen op basis van referenties van andere klanten, dus dan ga ik er maar vanuit dat het nu is op basis van kwaliteit.
Ik merk nu bijvoorbeeld wel in Facebookgroepen als Ambitieuze meisjes en Business babes dat als er een oproepje wordt gedaan voor een jurist, ik ook vaak word genoemd. En hoe vaak ik ook word genoemd en een andere goedkopere jurist niet maar zelf wel reageert, dan zie je dat sommige mensen toch kiezen voor die goedkopere. Dat blijf je nu eenmaal houden: in het begin heb je niet altijd veel te investeren en als je het dan goedkoop ziet…
Dat heeft me ook wel even dwars gezeten. Ik begon te twijfelen of ik niet ook weer met lagere tarieven moest gaan werken, maar inmiddels zie ik in dat dat gewoon niet mijn ideale klanten zijn. Ik heb daar nog een uitgebreider antwoord over geschreven met wat inzichten.
Ja, zoals ik hierboven al zei; ik kan er mijn lievelingsleven mee leven en zoveel mogelijk ondernemers mee helpen door de toegankelijkheid van mijn tarieven. Of ik nee zou zeggen tegen meer en dus nooit mijn tarieven ga verhogen zeg ik hier overigens niet mee. Maar voor nu is dit waar ik moet zijn.
Zowel een voordeel als nadeel is vrijheid; je moet daardoor ook discipline hebben om door te blijven werken. Zeker als digital nomad is het soms lastig de balans te vinden tussen work en pleasure. Het tijdsverschil is echter wel een godsgeschenk; je kunt vaak in het buitenland even heerlijke focusuurtjes hebben wanneer je klanten in Nederland slapen. Andere voordelen: je eigen tijd indelen, je eigen klanten kiezen, vragen wat jij jezelf waard vindt. Nadelen; wanneer je niet werkt, heb je geen inkomsten en met alleen kennis van je vakgebied kom je er niet; je moet op verschillende vlakken ontzettend veel ballen hoog houden.
Niet specifiek. Ik zet geen vast bedrag per maand apart, maar ik zorg er wel voor dat ik altijd een soort van buffer op mijn rekening heb staan (en dus niet alle omzet – kosten – belasting aan leuke zaken uitgeef).
Dat was in principe afgelopen september. Dat was de eerste maand (in 9 maanden dat ik bezig was) dat ik mijn omzetdoel niet had gehaald. Het was wel te verklaren doordat ik op vakantie was en 2 weken amper heb gewerkt en daarnaast destijds veel AAN het bedrijf (cursussen ontwikkelen en een webshop omzetten) ipv IN het bedrijf bezig was, maar je omzetdoel niet halen is natuurlijk nooit leuk. Heb gelukkig nog nooit meegemaakt dat het kwam doordat ik een periode helemaal geen klanten had.
Nee. Aan de ene kant slecht, aan de andere kant ben ik die pessimist die ervan overtuigd is dat onze generatie ook in loondienst geen pensioen meer overhoudt tegen de tijd dat wij met pensioen mogen. Ik moet er uiteraard wel eens over na gaan denken..
Hetzelfde! Dit is waar ik gelukkig van word en goed in ben!
Reactie Anne: Wow Sharon! Ik heb met heel veel interesse al je antwoorden gelezen. Wat heerlijk dat je je beroep (en eigenlijk ook passie) kunt beoefenen vanuit waar dan ook ter wereld. Ik zie het principe ‘digital nomad’ steeds vaker voorbij komen en begrijp dan ook compleet dat je hiervoor gekozen hebt. Ontzettend fijn dat je goede referenties hebt en klanten jou aanprijzen. Dan ben je in mijn ogen een succesvolle ondernemer. Je tarieven zijn inderdaad erg toegankelijk voor ondernemers, dus mocht ik wat horen.. Ik zal je aanbevelen 😉 Wat het pensioen betreft: daar kun je over een paar jaar natuurlijk ook mee beginnen. Als je je er maar bewust van bent, want ik ben ook zeker een pessimist wat dat betreft. Dank voor je fijne en duidelijke antwoorden!
Bijna 2 jaar geleden (oh my, wat gaat de tijd snel) schreef ik een artikel…
Je hebt mensen die kamperen het einde vinden en mensen die een caravan, tent of…
Ja ja, daar is 'ie weer. Hét overzicht van zorgverzekeringen voor vrouwen met een kinderwens…
Vinted. Enkele jaren geleden installeerde ik de marktplaats-app voor tweedehands kleding al eens, maar ik…
Als rasechte Mexico liefhebber heb ik inmiddels zoveel tips verzameld, dat het me verbaasde dat…
Nu het aanschaffen van tweedehands items wint aan populariteit, lijkt het mij een mooi moment…
View Comments
Blijf dit een erg leuke en interessante rubriek vinden Anne! En ik moest eventjes goed kijken, maar volgens mij hebben Sharon en ik op dezelfde middelbare school gezeten.
Wat interessant om te lezen! Normaal gesproken wordt altijd vrij geheimzinnig gedaan over inkomen, dus ik vind het verfrissend dat mensen hier zo open over durven te zijn.
Fijn hé! Eigenlijk is er helemaal geen reden om er geheimzinnig over te doen, maar er wordt er wel altijd een gevonden. Transparantie naar elkaar toe is altijd fijn.