Een email aan mijn zoontje

Op het geboortekaartje van Mats staat zijn email adres. “Waarom?” Vragen vele mensen zich af.. Nou, voornamelijk omdat zijn emailadres altijd zal blijven bestaan, men voornamelijk communiceert via de digitale weg en het voor de nieuwe generatie makkelijker na te lezen is. Een brief kan kwijtraken of niet meer leesbaar zijn. En dat wil ik voorkomen. Vlak na zijn geboorte stuurden mensen hun gelukwensen via de mail, maar ook nog gewoon via de post. Uiteraard bewaar ik die allemaal voor hem, maar een mail is toch wat makkelijker op te zoeken dan één van de oude brieven die hij na zijn geboorte heeft gekregen. Daarom heb ik besloten om Mats ieder jaar een mail te sturen. Met al mijn toekomstwensen voor hem, mijn gedachten en de ontwikkelingen van de huidige tijd waarin wij leven.

Lieve Mats,

De enige mails die je in het afgelopen half jaar hebt ontvangen, zijn de afspraakbevestigingen van het consultatiebureau. Tijd om je inbox weer eens aan  te vullen. En wel met de eerste mail van je moeder. Bij de gedachte dat je dit leest als je misschien wel 10 jaar ouder bent krijg ik een brok in mijn keel. Ja lieve jongen, je hebt van je stoere moeder een weekdier gemaakt sinds je bent geboren. Ik kan veel dingen in het leven nu veel beter aan, maar als er iets met jou aan de hand is of je bent niet helemaal lekker, dan voel ik het ook. Terugkijken naar jouw babyfoto’s laten mijn hart smelten. Je lachjes laten mijn hart 10 keer groeien. De liefde die jouw vader en ik voor jou voelen is een compleet nieuwe vorm waarvan iedere ouder weet wat ik bedoel. Hopelijk ervaar je het ooit zelf ook eens, zodat ik me de gelukkigste oma op aarde kan voelen (maar niet te snel hoor) 🙂

Inmiddels ben je 1,5 jaar, wat betekent dat het 2018 is. We hebben net een aantal hittegolven achter de rug die elkaar in rap tempo hebben opgevolgd. Vorige week was het in onze tuin 38 graden, dus we besloten binnen te blijven. Ik weet niet of deze temperaturen in de komende jaren ‘normaal’ gaan worden, maar je vader heeft het nu al over een airco installatie die hij wil installeren “als het volgend jaar weer zo heet is”. Ik geef hem stiekem geen ongelijk, want onze slaapkamers hebben al wekenlang achtereen een gemiddelde temperatuur van 30 graden. Maar ja, je kent je moeder. Die denkt het liefst honderd keer na over een grote aankoop, dus we zullen wel zien of dat geld aan een airco gespendeerd gaat worden.

Voor jou lijkt 2018 één lange zomer. We zijn immers in maart al 2,5 week naar Thailand geweest en in mei begon de zomer hier zijn intrede te doen. De reis naar Thailand was onvergetelijk. Voor ons dan, want jij weet er hoogstwaarschijnlijk niets meer van. Erg jammer, maar we hebben de foto’s nog. En daar is overduidelijk te zien dat je geniet van die eerste kennismaking met het strand, de zee en de ontzettend vriendelijke mensen die jou allemaal een dikke knuffel gaven. Iedereen was van jouw blonde haren onder de indruk en moest dan ook even stoppen om naar je te lachen en je een handje te geven.

Dit is ook het jaar waarin je een hoop nieuwe buurjongens- en meisjes krijgt. We wonen in een vruchtbare buurt laten we maar zeggen. Maar dat heb je wel vaker met nieuwbouwwijken;-). Toen jouw vader en ik de sleutel kregen, was ik 8 weken zwanger. Je bent dus één van de eerste babies in onze wijk en moet momenteel nog even wachten totdat je met je kersverse buurjongen Cas (van 1 week oud) mag spelen.  Onze andere buurvrouw is ook zwanger en zij verwacht haar eerste kindje in november,. Ook een jongetje! We hopen natuurlijk dat jullie het heel goed met elkaar kunnen vinden, maar dat mogen jullie uiteindelijk helemaal zelf bepalen.

Drukke kindjes vind je trouwens wel ontzettend spannend en het gezegde ‘de kat uit de boom kijken’ is jou op het lijf geschreven.

Maar je vermaakt je ook prima in je eentje of bij de oppaskindjes van Milou, de gastouder. Momenteel ga je daar één keer per week naartoe, op de overige dagen ben je bij opa, oma of bij mij:-)

2018 is op tech-gebied het jaar van de virtuele home assistent, zoals Google Home. In Amerika schijnt het apparaat in bijna elk huishouden een begrip te zijn, maar in Nederland moet ‘ie nog van de grond komen. Gaat vast wel gebeuren, aangezien Google de VA enkele weken geleden in de Nederlandse taal heeft uitgebracht. Verder doen we met zijn allen bijna alles op onze smartphones. Ik vind het gek om te bedenken dat ik op 13-jarige leeftijd nog een telefoon ter grootte van een baksteen had en er niets anders mee kon dan bellen/sms-en voor een vrij hoog tarief. Nu bestel ik regelmatig kleding via mijn smartphone, regel mijn bankzaken, kijk er filmpjes mee en spendeer (te veel) tijd op Instagram. 

Tja, even over Instagram. Ik weet niet of dit social media kanaal nog bestaat als jij deze mail leest, maar mama is er dus vrij actief mee bezig. Ik probeer om de dag een foto te posten die bij mijn andere foto’s past, maar wil wel een zo realistisch mogelijk beeld creëren van ons leven. En aangezien jij hier een groot onderdeel van bent, zien mijn volgers jouw gezicht regelmatig voorbij komen in de zogenaamde ‘stories’ . Geen zorgen, die verdwijnen na 24 uur weer. En jouw foto’s bevatten alleen maar lachende Mats gezichtjes. Je kleine terror-buitjes zijn voor mijn volgers niet zichtbaar en heb ik dan ook niet op de gevoelige lens vastgelegd. Die krijg je later nog wel voor je kiezen als je zelf kinderen hebt 😉

Nog even terug naar het onderwerp technologie; daar toon jij best wel wat interesse in. Je kunt jezelf gerust vermaken met het 30-40 keer in- en uitsteken van een stekkertje, wordt helemaal wild van een rollator, andere wagentjes en computers. We zijn benieuwd of die interesse er straks ook nog is, omdat we al gespeculeerd hebben over een carrière als cardioloog, IT’er of programmeur. Volgens mij doet iedere ouder dat, maar het belangrijkste is dat je uiteindelijk gaat doen waar je gelukkig van wordt. Dan zijn wij het ook. Als je maar wel je school afmaakt 😉

Nou Mats, mama heeft weer een hele waterval van woorden opgeschreven en ik zou zo door kunnen gaan voor een heel boek. Maar ik zal je al dat leesplezier besparen en rond jouw 2e verjaardag weer een gezellige update schrijven. Tot die tijd blijf ik je helemaal plat knuffelen en overladen met kusjes omdat je dat nu nog fijn vindt. Je bent tenslotte maar één keer onze lieve, kleine Mats.>3