Onlangs hoorde ik ‘m weer. De veelgehoorde opmerking tijdens een uitverkoop: “Ik heb deze jas voor maar €25,- gekocht’ en in de winkel is ‘ie maar liefst €100,-! Wat een marge zit er toch tegenwoordig op die kleding hé” … Uitverkoop is ideaal om als winkel van je overtollige voorraad af te komen. En door de komst van vele prijsvechters onvermijdelijk. Maar de consument wordt er aardig verwend van. We beginnen te leven in een maatschappij waar wij onze portemonnee niet tevoorschijn halen voor kortingen minder dan 50%. Tijdens het runnen van ons eigen modelabel heb ik geleerd dat je die verkoopprijs een flinke slinger moet geven als je er als winkelier zijnde wat aan wil verdienen. Ik leg je uit hoe deze wordt opgebouwd:
Maar eerst een kleine intro:
In 2009 heb ik mijn bachelor in fashion business gehaald en in die 3,5 jaar heb ik ontzettend veel geleerd over de wereld van zelfstandige modewinkels en modemerken. Dat was ook het jaar waarin de grote verschuiving van on- naar offline plaats heeft gevonden. De eerste webwinkels waren een feit en ook social media kanalen vlogen als wortels uit de grond.
Daarnaast kwam er ook nog even een financiële crisis tussendoor die ervoor zorgde dat de komst van prijsvechters door vele Nederlanders werd bejubeld. Het resultaat? Tal van winkeliers gingen failliet en ook modemerken konden de concurrentie met deze stuntende grootwinkelbedrijven en prijsvechters maar moeilijk aan.
Had je 10 jaar geleden een modewinkel? Dan kon het geld en je geluk niet op. Online was er nog niet, dus mensen moesten het doen met de lokale winkeliers die maar 1 – soms 2- keer per jaar een uitverkoop organiseerden. Scoorde je een leuke broek/top/jas voor 30% korting? Lucky you; meestal waren alle leuke items al voor de volle prijs verkocht.
Waarom moest het toch allemaal zo duur zijn?
Had je een leuke jeans gespot? Dan was je -met kleine tegenzin- bereid om daarvoor diep in de buidel te tasten.. Waarom moest het toch allemaal zo duur zijn? Tja, door de kosten die de winkelier had en omdat deze ook graag een belegde boterham eet. Diep in ons hart wisten we dat en de meeste consumenten accepteerden het dan ook.
Tijdens mijn studie en tevens de oprichting van mijn eigen modelabel, kwam ik erachter dat je die verkoopprijs inderdaad een flinke slinger moet geven voordat je er zelf wat aan wil verdienen. Ons modelabel MINC bestond uit leren wikkelriemen die wij als groothandel verkochten aan winkeliers, maar ook aan consumenten via onze eigen webshop.
Een klein (nou ja, groot) rekensommetje om de opbouw van een verkoopprijs duidelijk te maken:
- Wij lieten onze leren winkelriemen produceren in India voor een prijs van €5,50. Laat ik wel even benoemen dat hiervoor heel wat onderhandelingen, discussies en vooral tijd aan vooraf gingen met de Indiërs.
- Vervolgens werden onze riemen ingevlogen naar Nederland. Scheepvaart was te riskant i.v.m. natuurlijk materiaal en ons productie aantal was redelijk laag. Daarnaast neemt scheepvracht enkele maanden in beslag en een luchtvracht kan hier binnen enkele dagen al zijn. Ook hier betaal je een prijs voor; gemiddeld €1,50 per product inclusief invoerrechten en andere rompslomp.
- Omdat wij ook aan winkeliers verkopen, plaatsen zij een order die voor de start van het volgende seizoen geleverd dient te worden. Dat betekent deadlines en administratie. Heel veel administratie. Van het opstellen van facturen en pakbonnen, tot het bevestigen van de hangtag en de verpakking in een exclusief , stoffen zakje. Kosten per product: €2,50
- Aangezien de winkelier deze riemen inkoopt en er zelf ook wat aan wilt verdienen, zul je met goede inkoopprijzen aan moeten komen. Wij verkochten onze riemen aan de winkeliers voor €17,50,- excl BTW. Dat betekent dat wij er €8,00 aan overhouden.
- De winkelier hangt er uiteindelijk een kaartje aan van €43,95. €17,50 keer 2,5 (inkoopprijs x 2,5). 2,5 is het gemiddelde calculatiegetal in de modebranche om een verkoopprijs te bepalen.
- Hier gaat nog wel BTW vanaf: €9,23, plus de oorspronkelijk betaalde inkoopprijs van €17,50. Uiteindelijk is de brutowinst op 1 riem €17,22. Vervolgens gaan hier ook nog de reguliere ‘winkeliers’ kosten vanaf: Personeel, huur, gas/water, leningen en ga zo maar door. Indien het artikel NIET afgeprijsd is, dan zal er dus een nettowinst voor de winkelier ontstaan.
- Mocht de riem zijn afgeprijsd met een percentage van 30%.. Nou, vul zelf maar in.
Disclaimer; dit was onze prijsopbouw en ik vermoed dat dit enigszins in de buurt komt van de meeste, mode artikelen. Er zijn natuurlijk merken in het hoog segment die een hogere winstmarge hanteren en daardoor voor een winkelier aantrekkelijker zijn. Maar dan moet de prijs voor de consument ook aantrekkelijk zijn. En dan begint het verhaal weer van voren af aan 😉
Koop jij de laatste jaren ook ineens veel meer in de uitverkoop? Laat het me weten!
Ik koop idd alleen in de uitverkoop. T liefst -70%. Maar helaas geen keus bij een laag salaris en 4 kinderen.
Dan is het inderdaad onvermijdelijk! Heb je wel het idee dat je nu meer kleren kan kopen voor minder geld dan voorheen?
Interessant, ik heb nog nooit iemand zo open weten zijn over prijszettingen.
Groetjes
Kris
Je zou ook kunnen zeggen dat het verkoopmodel via winkeliers te duur geworden is.