Eerder deze week schreef ik een uitgebreid artikel over de social media app Vero. Nadat mijn geduld op de proef gesteld is met het aanmaken van een account, krijg ik de voorwaarden te zien. Een waslijst aan Engelse termen, niets anders dan andere social media. Ik druk op oké en ga verder met het ontdekken van de app. De rest van de dag wordt ik bestookt met allerlei paniekzaaiende berichten. Volgens Girlscene mag Vero jouw content gebruiken, verspreiden of zelfs verkopen. Dit kan er uiteindelijk tot leiden dat jouw foto wordt gebruikt in een reclame voor wasmiddel. Huh? Kan een app dit zomaar doen?Ik wist eigenlijk wel beter, maar zocht het toch uit.
Ik krijg een flashback naar vorig jaar, toen veel Facebook vrienden een soort ‘statement’ als update deelden waarin stond dat zij Facebook geen toestemming geven om foto’s en gegevens te verspreiden of te verkopen. Dit statement was opgericht vanuit een bepaald statuut van Rome. Dit hele onzin verhaal slaat natuurlijk als een tang op een varken.
Je zult Facebook wel toestemming moeten geven om je gegevens te gebruiken, aan te passen en te vermenigvuldigen, dat is immers hun verdienmodel. Als je dat niet wilt, zul je je account moeten verwijderen. Zo simpel is het. En zo erg is het allemaal niet, met jouw gegevens wordt het advertentie aanbod welke jij te zien krijgt namelijk opgesteld en jouw profielfoto kan gebruikt worden bij het tonen van interessante pagina’s voor jouw vrienden. Maar deze kan ook aangepast worden om deze in klein formaat te tonen bij pagina’ s die jij leuk vindt. Zoiets als ‘Anne vindt deze pagina leuk’. No way dat Facebook jouw foto gaat gebruiken om er muismatten, mokken of billboard reclame’s van te maken. Althans, waarom zouden ze dat doen? Het levert ze 1. negatieve publiciteit op en 2. ze verliezen hun betrouwbare imago als nummer 1 social media kanaal.
De voorwaarden van Vero.
Allereerst wil ik alle credits overdragen aan Charlotte, van Charlotte’s law. Dankzij haar boek en blogposts raakte ik niet in paniek bij het lezen van de voorwaarden en wist ik wat ik kon verwachten. Ik ben geen expert, zij is dat wel. Mocht je meer willen weten over auteursrecht of privacyregels op social media, bekijk dan haar website.
Vero, de app die zichzelf vooral wil presenteren als ‘authenthiek en een weerspiegeling van het echte leven’ maakt op dit moment even een flinke ophef mee. Enerzijds door het verleden van de CEO …, welke geen lieverdje blijkt te zijn, anderzijds door de voorwaarden die omstreden worden genoemd. Komt waarschijnlijk allemaal door de massale aandacht die er sinds deze week op af is gekomen.
En als er zoveel aandacht voor een app is, dan komt er altijd wel wat ‘dirt’ naar boven. Deze keer dus omtrent die voorwaarden. Vero heeft een bepaalde sectie in zijn voorwaarden opgenomen over copyright en licenties waar gebruikers het nerveus van krijgen. Om Vero te gebruiken, dien je namelijk toestemming te geven voor het volgende:
“a limited, royalty-free, sublicensable, transferable, perpetual, irrevocable, non-exclusive, worldwide license to use, reproduce, modify, publish, list information regarding, translate, distribute, syndicate, publicly perform, publicly display, make derivative works of, or otherwise use your User Content.”
Betekenis van deze voorwaarden
“Een beperkte, royalty vrije, sublicentieerbare, overdraagbare, onherroepelijke, niet-exclusieve, wereldwijde licentie voor het gebruiken, reproduceren, wijzigen, publiceren, vermelden van, vertalen, distribueren, syndiceren, openbaar uitvoeren, publiekelijk weergeven, afgeleide werken maken van , of anders gebruiken van uw gebruikers-content.”
Het probleem zit hem misschien in het woord onherroepelijk en royalty-vrij. Oei! Klinkt eng of niet? Bij het lezen van dit stukje lijkt het alsof je al je content uit handen geeft zodra je dit post op Vero en je hiermee niet langer eigenaar bent van je foto, video of stuk tekst.
Gebruik je Twitter? Of Facebook? Nou, dan heb je nagenoeg dezelfde voorwaarden geaccepteerd.
Het zit zo. Deze gebruiksvoorwaarden zijn niet anders dan die van andere social media. Je hoeft je geen zorgen te maken over het feit dat je afstand neemt van je rechten als eigenaar van jouw foto’s.
Waar je in werkelijkheid nu echt toestemming voor geeft, is het delen van jouw content met andere gebruikers van desbetreffend platform. Kort gezegd: Je gaat ermee akkoord dat Vero jouw geüploade foto’s – waar enkel jij het recht over hebt- mag weergeven aan en laten vermenigvuldigen door andere Vero gebruikers. Daarvoor moeten ze zogeheten sublicenties verlenen. Zodra iemand op de ‘ share’ button klikt, vermenigvuldigt diegene (3e persoon) jouw content dus. Twitter geeft dit wat duidelijker weer in hun voorwaarden, net als Facebook en Instagram :
This license authorizes us to make your Content available to the rest of the world and to let others do the same.”
Klinkt ook eng, maar toch. Vero zou zichzelf een hoop ellende besparen als het zijn voorwaarden in Jip en Janneke taal zou publiceren. Maar ja. Zo zijn voorwaarden nou eenmaal niet opgesteld.
Houd privé kiekjes privé
Als je het hier niet mee eens zou zijn, dan is jouw content alleen zichtbaar voor jezelf. En dan is het hele idee van social media weg. Je kan dan net zo goed je foto’s in je filmrol bekijken, omdat jij de enige bent die daartoe toegang heeft en niemand anders.
En dat is dan ook wat je zal moeten doen als je niet wilt dat iemand iets doet met jouw content. Deel je iets over je persoonlijke leven? Ben je bijvoorbeeld een dagje ziek en deel je dit op social media? Of heb je ruzie met de buurvrouw en schrijf je je frustraties van je af? Jouw volgers en connecties weten dit en kunnen ermee doen wat ze willen. Bedenk dus – altijd voordat je iets post – of je wilt dat mensen dit weten, zien en later nog bij je op kunnen terugkomen.
Wil je dat niet? Deel het dan ook niet. Niet via Vero, Instagram, Snapchat, Facebook, etc..
Wat ga ik doen met Vero?
Uiteindelijk is Vero niet meer of minder veilig dan alle andere social media platforms.
Als je je dan toch ergens druk om wil maken, maak je dan druk om het verleden van CEO Ayman Hariri.
Geen lieverdje, dat blijkt. Een deel van de investering schijnt te komen van de jarenlange uitbuiting van minstens 30.000 werknemers in Saudi Arabië. Ik ga eerlijk zijn: Om deze reden ga ik Vero niet boycotten. Want ik vind dat ik bepaalde producten dan ook niet meer kan kopen en geen gebruik maak van diensten die worden geleid door een omstreden CEO. Ik hoop echter wel dat deze negatieve publiciteit leidt tot een goede daad bij het platform.
Maar.. mensen die om deze reden geen gebruik maken van de app geef ik mijn respect.
Het is een betere reden dan het zaaien van onnodige paniek om voorwaarden die er niet eens blijken te zijn.
Goed en helder artikel. In de week dat Vero onder het Nederlandse volk ontploft is, was veel paniek. Maar eigenlijk zeg je het al: Net zoals Vero hebben Facebook, Instagram en de hele mikmak deze voorwaarden.
Fijn artikel! Weet je ook hoe het zit met verwijderen van je account? Wat dat was ook nogal ‘een ding’.
Geen idee eigenlijk! Nog niet geprobeerd.. Ik heb ook gehoord dat het problemen oplevert, maar ik denk wel dat dit gaat veranderen.